วันที่ 9 พ.ค.2567 ที่ห้องประชุมไทยาจารย์ ชั้น 3 สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา รศ.ดร.ศิริเดช สุชีวะ ประธานคณะกรรมการมาตรฐานวิชาชีพ (กมว.) เปิดเผยภายหลังประชุม กมว. ครั้งที่ 4/2567 ว่า ที่ประชุม ได้พิจารณาอนุมัติในหลักการการออกหนังสืออนุญาตให้ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาโดยไม่มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพประเภทครูให้แก่ผู้ที่สอบบรรจุได้ เพราะโดยปกติแล้วคนที่จะสอบจะต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูเพื่อใช้เป็นหลักฐานในการสอบบรรจุ แต่วันนี้ได้พิจารณากรณียกเว้นสำหรับผู้ที่อยู่ในสาขาขาดแคลนที่มีความจำเป็น 8 สาขา ได้แก่ ภาษาเยอรมัน, วิศวกรรมศาสตร์ , อิเล็กทรอนิกส์ , การพยาบาล , กายภาพบำบัด, กิจกรรมบำบัด, จิตวิทยาคลินิก, และ อรรถบำบัด ซึ่งสาขาขาดแคลนเหล่านี้ไม่ได้จบสายครูมาโดยตรง แต่ได้รับสิทธิพิเศษในการสอบบรรจุได้ แต่อย่างไรก็ตามหลังจากได้รับการบรรจุแล้วก็ต้องมาขอรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูชั่วคราว โดยคุรุสภาได้อนุมัติในหลักการในการออกใบอนุญาตประกอบวิชาชาชีพการสอนชั่วคราว อายุ 2 ปีไว้แล้ว แต่ภายใน 2 ปีนี้ผู้ที่สอบบรรจุได้ในสาขาวิชาชีพขาดแคลนเหล่านี้จะต้องไปพัฒนาตนเอง เพื่อให้มีความรู้และมีสิทธิไปสอบขอรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูต่อไป ซึ่งจะทำให้มั่นใจได้ว่าถึงแม้ผู้ที่สอบบรรจุได้ในสาขาวิชาชีพขาดแคลนไม่ได้เรียนจบสายครูมาโดยตรง ก็มีสมรรถนะมีทักษะมีจิตวิญญาณความเป็นครูจากการที่ไปพัฒนาตนเองในรูปแบบต่าง ๆ จนสามารถสอบขอใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูได้ แต่หากครบ 2 ปียังไม่ไปพัฒนาตนเอง ก็สามารถขอรับการต่ออายุใบอนุญาตชั่วคราว 2 ปี ได้ 3 ครั้ง แต่ไม่สามารถเป็นครูผู้ช่วยได้ ไม่สามารถสอบขอรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูได้
ประธาน กมว. กล่าวต่อไปว่า นอกจากนี้ ที่ประชุมได้ขอความเห็นชอบการไม่รับเรื่องจรรยาบรรณของวิชาชีพไว้พิจารณา เนื่องจากการกล่าวหา หรือกล่าวโทษต่อผู้กระทำผิดนั้นล่วงเลยเวลา 1 ปี คดีหมดอายุความ เพราะผู้แจ้งกล่าวโทษหรือกล่าวหาพ้นระยะเวลา 1 ปีของการได้รับทราบรับรู้ในการกระทำผิดนั้นแล้ว แต่ถึงแม้ กมว.ไม่พิจารณา ถ้ามีคำสั่งลงโทษทางวินัย ก็ถือเป็นการประพฤติผิดจรรยาบรรณ กมว.ก็จะบันทึกไว้ในทะเบียนของผู้ประกอบวิชาชีพ ในอนาคตหากมาขอต่อใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ หรือ มาขอใบอนุญาตประกอบวิชาชีพประเภทอื่น ๆ ข้อมูลเหล่านี้ก็จะถูกนำมาพิจารณาทันที ทั้งนี้วันนี้ที่ประชุมฯ ไม่รับเรื่องจรรยาบรรณของวิชาชีพไว้พิจารณาจำนวนทั้งสิ้น 28 ราย ก็ถือว่า กมว.สามารถปิดคดีที่ค้างไว้ได้อีก 28 คดี ซึ่งเป็นคดีที่ค้างมาตั้งแต่ปี 2547 -2564
