เมื่อกฎหมายการศึกษาชาติโดนคว่ำ

*** หยอก หยอก วันที่ 20 กันยายน 2564 *** ปิดไปแล้วสำหรับการประชุมร่วมรัฐสภาสมัยส่งท้าย เมื่อวันศุกร์ที่ 17 ก.ย. ที่ผ่านมา ซึ่งมีการพิจารณาร่าง พระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.)การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ…. ที่คณะรัฐมนตรี (ครม.) เป็นผู้เสนอ แต่ลงมติไม่ได้ เนื่องจากสมาชิกไม่ครบองค์ประชุม ทำให้ต้องค้างพิจารณาไปสมัยประชุมหน้า  … น.ส.ตรีนุช เทียนทอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ชี้แจงสาระสำคัญของกฎหมายฉบับนี้ โดยสรุปได้ว่า เป็นกฎหมายที่มุ่งเน้นให้เกิดการพัฒนา “นักเรียนทุกช่วงวัย” ให้มีความรู้ ความเชี่ยวชาญ พร้อมรับกับบริบทที่เปลี่ยนแปลงทางสังคม สามารถนำองค์ความรู้ในชั้นเรียนมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ ปรับรูปแบบการเรียนการสอนเป็นแบบเชิงรุก เน้นให้นักเรียนเกิดการตั้งคำถาม และหาคำตอบได้ด้วยตนเอง และปรับวิธีการบริหารงานในสถานศึกษา โดยการกระจายอำนาจให้โรงเรียนตัดสินใจ ลดภาระงานอื่นของครู ให้มีหน้าที่สอนเป็นหลัก *** ที่น่าสนใจ คือ กฎหมายฉบับนี้ มีสมาชิกรัฐสภาให้ความสนใจเป็นอย่างมาก โดยมีผู้อภิปรายถึงกว่า 60 คน ใช้เวลาร่วม 8 ชั่วโมง แต่สุดท้ายก็ล่มแบบไม่เป็นท่า เพราะสมาชิกรัฐสภาแสดงตนเพียง 365 คน ซึ่งไม่เกินกึ่งหนึ่งของจำนวนสมาชิกที่มีอยู่ 730 คน ประธานรัฐสภาจึงไม่ได้ให้ลงมติ  ซึ่งเท่ากับว่า ร่าง พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ ฉบับนี้ จะต้องไปลงมติสมัยประชุมหน้าในเดือนพฤศจิกายน *** หลายคนคงสงสัยว่า แล้วร่าง พ.ร.บ.ฉบับนี้มีอะไรในก่อไผ่ ทั้ง ๆ ที่มี สว.นับ 10 คน ที่มาจากคณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา(กอปศ.) ที่มี ศ.นพ.จรัส สุวรรณเวลา เป็นประธาน *** ไทม์ไลน์มาแบบนี้เห็นทีกฎหมายฉบับนี้ส่อแววแท้งสูง… อาจไม่ได้คลอดในรัฐบาลนี้เป็นแน่ เพราะเข้าสภาฯวาระแรกยังตก คงไม่รอด ยังไม่ถึงวาระ 2-3 เลย *** เสียดายงบประมาณที่ กอปศ.อุตส่าห์ลงพื้นที่ทำประชาพิจารณ์มาถึง 2 ปี แต่ไม่ผ่าน ล้มไม่เป็นท่า  หรือ มีใครไปแก้ร่างฯเดิมของ กอปศ. … ตรงนี้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องเท่านั้นถึงจะรู้ว่ากฎหมายลูกตัวไหนเป็นตัวเจ้าปัญหา *** ปรับโหมดมาที่อักษรย่อ ”อ” ที่หยอก หยอก เขียนถึงเมื่อครั้งที่แล้ว ทำเอา “อรพินทร์ เพชรทัต” เลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ  ออกมาเปรยว่า ”อยากดัง” นะ แต่ไม่ใช่แบบนี้ หยอก หยอก บอกได้เลยว่า อักษรย่อ “อ” ไม่ใช่ “อรพินทร์” นะจ๊ะ ขอบอก ขอบอก *** ช่วงนี้เห็นหน้าเศร้า ๆ ของ “ครูเหน่ง” ก็รู้แหละว่างานเยอะสารพัดปัญหาต้องมาให้แก้ แต่เมื่อขึ้นหลังเสือแล้วก็ต้องไปให้สุด ถ้าพลาดเมื่อไหร่ก็น่าจะรู้ชะตากรรม …ก็ให้กำลังใจกันไป ***